1961 ની વાત છે..શિહોર મા શ્રી 'હેમુ ભાઇ ગઢવી' નો જાહેર કાર્યક્રમ હતો..આજુબાજું ના પંદર ગામ ના લોકો ને હેમુભાઇ ગઢવી એ..મુળુભા બંકડા..નાછડીયા હથીયાર..શીવાજી નું હાલરડુ..રાંકનુ રતન..ચેલૈયા નું હાલરડું..આવા લોf કગીતો રાસડા.. અને લોકસાહિત્ય ની વાતો થી પ્રસન્ન કર્યા..
સવાર મા રાજકોટ જવા નિકળ્યા..હેમુભાઇ ની સાથે એના એક મિત્ર હતા..એમને હેમુભાઇએ કહ્યું.."ભાઇ..આ બાજું આવ્યા છીએ તો મારી એક બહેન આ બાજું રહે છે એને મળતા જઇએ.." મિત્ર અંગત હતા એને ખબર હતી કે હેમું ભાઇ ની કોઇ બહેન આ બાજું નથી..પણ છતા કોઇક કાકા-મામા ની દિકરી હશે..એવું વિચારી મિત્ર સાથે ચાલ્યા..બસ મા બેઠા...કાઠીયાવાડ ના ઢસા ગામ ની નજીક ના એક ગામ મા ઉતર્યા..મિત્ર એ કહ્યુ બેન નું ગામ આવી ગયું...?
હેમુંભાઇએ કહ્યું.."ના"
ત્યાર પછી પાંચેક કીલોમીટર જેટલો પગપાળા ધુળીયો રસ્તો કાપી ને આ બંને મિત્રો..સાવ અંતરીયાળ એવા એક નાનકડા ગામ મા પ્રવેશ્યા..ગામ ના પાદર મા જઇ બેઠેલા લોકો ને હેમુંભાઇએ પૂછ્યું..."ભાઇ આ ગામ મા એક ધની બેન રહે છે..?"
"હા ભાઇ તમે એના સગા છો..?"
"હા મારી બેન થાય..હું એનો ભાઇ છું"
"સારું...ભાઇ ધનીબેન એક વિધવા બાઇ છે પરગામ થી રે'વા આવી છે...છોકરા આહીં આવ તો...!!
"મેમાન ને ધનીબેન નુ ઘર બતાવી આવ્ય.."
છોકરો આગળ થયો...ગામ મા દાખલ થતા એક સાવ તુટલી ફુટલી ખડકી આવી..મકાન ના અર્ધા છાપરા મા દેશી નળીયા હતા અર્ધુ છાપરું ઉજ્જડ હતું..ગાર માટી ની દિવાલો ના ગાબડા મા ગરીબી સમાતી નહોતી..નાના બાળકો ફળીયા મા રમતા હતા..એને હેમું ભાઇ એ પુછ્યું.."બેટા..તારા બા ક્યા છે..?"
"ઈ..મારી બા..રોટલા ઘડે.."
"બા..મેમાન આવ્યા.."
અને જેની સાડી મા ભાતેભાતે થીંગડા ને સાક્ષાત ગરીબી એ સ્વરુપ ધારણ કર્યુ હોય એવી એક બાઇ બહાર આવી..
"કોણ..?"
"હું હેમુંગઢવી"
બાઇ આગળ આવી..દુખણા લીધા..
ચા બનાવી..પીધી..
અને હેમુ ભાઇ એ ખીસ્સા મા થી પાંચસો જેટલા રૂપીયા કાઢ્યા..અને પેલી બાઇ ને આપ્યા...
"લ્યો બેન અટાણે આટલા રૂપીયા મારી પાસે છે..પણ,વિશેષ સગવડ થશે તો પાછો આવીશ.."
આંખ મા આંસું સાથે પેલી ગરીબ બાઇએ રૂપીયા લીધા..અને બંને મિત્રો એ વિદાય લીધી...
પણ રસ્તે ચડ્યા પછી હેમુભાઇ ના મિત્રએ પુછ્યું..."તમારા આ બેન ને હું ઓળખતો નથો.."
મરક મરક હસતા રુડામોઢા વાળા..હેમુંભાઇ બોલ્યા..
"હું પણ નથી ઓળખતો...!!"
અચંબો પામી ને મિત્ર એ કહ્યું..."તો પછી આ રૂપિયા...?"
અને હેમું ભાઇ એ જે વાત કરી એ આજના તમામ કલાકારો ને પ્રેરણા આપે એવી હતી..
"ભાઇ..આકાશ વાણી ઉપર મારા પ્રોગ્રામ આવે એ આ બેન ના બાળકો સાંભળે અને પુછે.....બા..!!
આ કોણ ગાય..?
એ બેન કહે..બેટા તારા હેમું મામા ગાય છે..
અને એક દિવસ આ બેન ના મોટા દિકરા એ આકાશવાણી ના સરનામે..ત્રાંગા બાંગા અક્ષરો મા પત્ર લખ્યો..
મારા હેમુ મામા ને માલુમ થાય..કે મારા બાપું મરી ગયા છે મારી બા મજુરી કરે છે અમને થાય એટલુ ખાવા નું નથી મળતું..તો તમે પૈસા મોકલજો..
એ કાગળ મે વાંચ્યો..
અને ગામ નું સરનામું લીધું..
આજ પ્રોગ્રામ ને પૈસા મળ્યા..
એ બેન ને આપ્યા...
હું એ છોકરા નો મામો...
અને તું હવે મારો મામા થા..
ને,આપણી બે ની રાજકોટ ની ટીકીટ કપાવી લે..!!"
આને કહેવાય..એક સાચો કલાકાર..
'ચડશે ઘટા ઘનઘોર..
ગગને મેઘજળ વરસાવસે..
અને નીલવર્ણી ઓઢણી ધરા સર પર ધારશે..
ગહેકાટ થાતા મોરઘન..
અને પીયુંજન પોકારશે..
તે વખત આ ગુજરાત ને..
ઓલ્યો..યાદ 'હેમુ' આવશે..
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો