द्रोपदी प्रसंग : रचना :- दीलजीतभाई गढवी

*द्रोपदी प्रसंग*
         *छंद*
द्रूपद सूता द्रोपदी हूं धीरज
तजी थई धृजती,
जावू क्यां हवे जादवा ए
सूज नथी हवे सूजती,
हार्या जूगारे पांडवो मने
धीरज नव हवे धारजे,
सूणी साद मारो शामळा
अविलंब वारे आवजे..(1)

दूशासन ने  दई  डारो वडिल
नथी कोई वाळता,
वारु करवा विनवू त्या धर
मोढा ढाळता,
माधव मारु नथी कोई
जरुर ए तूं जाणजे,
सूणी साद मारो शामळा
अविलंब वारे आवजे..(2)

भितर केरा भावथी आराधू
ईश हूं आपने,
घणनामी हरज्यो घात सघळी
टाऴजो त्री तापने,
अनाथ नो तूं नाथ नटवर
नजर मू पर नाखजे,
सूणी साद मारो शामळा
अविलंब वारे आवजे...(3)

बळवंत छे नही बीक जरिये
मनमां मरवा तणी,
नख जेवडा आ नाक काजे
भूदर मिटूं तूं भणी,
बूडता   पेला  बेडली
त्रिकम आवी तारजे,
सूणी साद मारो शामळा
अविलंब वारे आवजे...(4)

दादा अने गूरु द्रोण जेवा
भाळता भूंडी थशे,
छूटी जशे छे गांठ  छेली
धर्मी वारे झट धसे,
अकळाव छू आ सभा मां हूं
ठाकर आवी ठारजे,
सूणी साद मारो शामळा
अविलंब वारे आवजे...(5)

पोढेल प्रभू क्षीर सागरे अन
शब्द काने सांभळ्यो,
*दिलजीत* आव्यो दोडतो
अविनाशी अंई ने आकळो,
सन्मूख आवी चिर पूर्या
अवी रहेम मूं पर राखजे
सूणी साद मारो शामळा
अविलंब वारे आवजे...(6)

*दिलजीत बाटी* *ढसा जं.*
जै माताजी *मो.9925263039*